ก็สืบเนื่องจากบทความก่อนหน้านี้ที่ฉันจัดเก็บตู้ใส่เอกสาร...
ก็เลยไปพบ รูปของคนเก่งในอดีต
เมื่อปี 2543 ที่ไปรับรางวัล "ศูนย์บริการดีเด่น" ของบริษัทพรีเมียร์ฯ สาขาเชียงใหม่
ก็...ทำให้คิดถึงตอนที่เธอทำงานอยู่บริษัทฯ ซึ่งฉันมักจะถามเธอเสมอว่า บริษัทนี้เป็นของเธอคนเดียวเหรอ
ก็เพราะเห็นเธอทุ่มทุนสร้างเสียเหลือเกิน ทั้งทุ่ม ทั้งเท ทั้งเสียสละ รักและห่วง บริษัท (ตอนนั้นคิดว่า ...ยิ่งกว่าครอบครัว)
เมื่อก่อนบ้านเราจะอยู่คนละทางกับบริษัท ระยะทางจากบ้านมาบริษัท ไป-กลับประมาณ 40 กิโลเมตร
แต่ช่วงปี 2538 เราย้ายมาซื้อที่ ปลูกบ้านที่อำเภอแม่ริม ห่างจากบริษัทประมาณ 8 กิโลเอง
เข้าทางเลย.... วันหยุดวันพักก็ไม่เว้น ขอให้ได้ไปดู ไปเห็นหลังคาบริษัทซักหน่อยก็ยังดี
บางคืนฝนตกหนัก ผวาลุกขึ้น รีบแต่งตัวขับรถไปบริษัท เพื่อไปดูว่าฝนรั่ว ฝนสาดเข้ามาในห้องทำงานไหม เอกสารเปียกหรือเปล่า???
แล้วเธอก็ได้รับผลตอบแทนที่น่าภูมิใจ เอาไว้ให้ลูกๆ และคนอยู่หลังที่รักเธอได้ภาคภูมิใจ แม้ว่าเมื่อเธอจากไป เธอจะเอาอะไรติดตัวไปไม่ได้แม้เพียงอย่างเดียวก็ตาม....
บทความ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น