วันว่าง

จริงๆ ไม่ว่างหรอก เพียงแต่ผู้ก่อการร้ายจูเนียร์หลับนาน เลยนั่งพิจารณาสังขาร ถ่ายรูปตัวเองจากเว็บแคม
เอามาเตือนใจว่า...วัยนั้นสำคัญนัก...เหี่ยวเฉา ร่วงโรยไปตามวันเวลานาที.................เจ้าของสังขารจะยอมรับได้แค่ไหนเท่านั้นเอง

พี่โบมาแกล้งโตโต้

พี่โบบ่นคิดถึงโตโต้ตั้งแต่เช้าของวันที่ 28 พฤษภา วันวิสาขบูชา ออนเอ็มคุยกันก็แล้วไม่สะใจ พี่โบขับรถมาจากในเมือง หาโตโต้ แต่ดูเหมือนพี่จะมาแหย่น้อง มาแกล้งน้องเสียมากกว่า
พี่โบเป็นพี่ที่แก่กว่าน้องเกือบสองรอบ พี่โบ 22 ปี โตโต้กำลังจะ 1 ขวบ (แม่พี่โบเป็นลูกพี่ลูกน้องกับแม่โตโต้) ความอายุเยอะราวกับจะ เป็นแม่ได้ พี่โบก็เลยเลี้ยงโตโต้ได้ ป้อนข้าวก็เก่ง พาเที่ยวก็ได้ ซื้อเสื้อผ้ามาฝากก็บ่อย
พี่โบเป็นคนขับรถไปส่งแม่เมหมูคลอดโตโต้ที่โรงพยาบาล ความผูกพันของพี่น้องก็เลยลึกมากกกกก
แต่พอน้องโตพอจะถูกแกล้งได้ พี่โบก็ไม่รอรีเลย จับน้องเข้าไปอยู่ในกรง (ใช้ท่อแอสรอนประกอบ ) เอาโทรศัพท์มือถือล่อ เพราะรู้ว่าโตโต้ชอบนักโทรศัพท์นี่นะ แต่เอาไว้ห่างๆ นอกกรง แล้วก็ถ่ายรูป สงสารหลานยายจังเลย ดูหน้าเค้าเถอะ...