วันพุธที่ 8 ธันวาคม พ.ศ. 2553

วันเสาร์ที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

วันอังคารที่ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

วันจันทร์ที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

วันอังคารที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2553

วันเสาร์ที่ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2553

วันพฤหัสบดีที่ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2553

วันอังคารที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2553

วันอาทิตย์ที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2553

วันพฤหัสบดีที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2553

วันพุธที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2553

วันจันทร์ที่ 4 ตุลาคม พ.ศ. 2553

มาดพ่อบ้าน

แอบถ่ายตัวยุ่ง



นี่แหละ...ดูเอาเถอะว่าเค้าทำไรบ้าง...หลังจากโตโต้นอน คุณยายก็เหนื่อยเก็บบ้านอีกละ

วันพุธที่ 15 กันยายน พ.ศ. 2553

Pigloo - Papa Pinguin



โตโต้ชอบมาก และกำลังเลียนแบบท่าเต้น...

วันอาทิตย์ที่ 29 สิงหาคม พ.ศ. 2553

โตโต้ซิ่ง



วันหยุดของลุง มักพาหลานไปหัดซิ่งบ่อยๆ

Animals Video for Kids




โตโต้หัดเลียนเสียงสัตว์

วันอาทิตย์ที่ 22 สิงหาคม พ.ศ. 2553

MOV03531



โตโต้ชอบของเล่นที่เคลื่อนไหวไปข้างหน้า ชอบความเร็ว และที่ได้แสดงพลังของเขา
วันหยุดลุงโม่จึงมักพาไปเล่นที่โซนของเล่นเด็กในห้าง เพื่อให้เขาได้สนุกร่วมกับเด็กอื่นๆในวัยเดียวกันบ้าง

วันอาทิตย์ที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2553

ที่เซ็นทรัลกาดสวนแก้ว




โตโต้ เที่ยวเก่งจัง ไปห้างกับพี่โบ สนุกสนานจริงๆ

วันพฤหัสบดีที่ 29 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

อ้อน

กา




คุณยายสอนโตโต้ร้องเพลง กา แต่ก็ร้องได้แค่ กา กา กา ค่ะ
กับเด็กอายุ หนึ่งขวบ สามวัน ก็ โอเคละนะ

วันพุธที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

กัดดะ



ฟันโตโต้ซี่ที่เจ็ดกำลังจะงอก หงุดหงิด ไล่กัดดะ โดยเฉพาะคุณยาย

วันอาทิตย์ที่ 20 มิถุนายน พ.ศ. 2553

โตโต้ขยันจริง



มีโตโต้หนึ่งคน ทำให้นึกถึงตอนเป็นครูอนุบาลเมื่อ 30กว่าปีก่อน
เป็นไปได้ไง...ดูลูกชาวบ้านตั้งสิบยี่สิบคน...ไม่เห็นเหนื่อย
แต่โตโต้ก็ให้ความรู้สึกสนุก และแฮปปี้ดีนักแล...

วันเสาร์ที่ 19 มิถุนายน พ.ศ. 2553

MOV07468.MPG



คุณยายมลไม่เคยคิดมาก่อนว่าหลานคนแรกจะมาเป็นเครื่องมือลดน้ำหนักให้
ไม่เคยคิดว่าเลี้ยงหลานแบบฟูลไทม์จะได้กินข้าวเช้าเมื่อบ่ายโมง
ไม่เคยคิดว่าเค้าจะโคตะระซนอบ่างนี้
แต่โตโต้ก็เป็นที่รักของพี่ป้าน้าอาทุกคน

วันพุธที่ 2 มิถุนายน พ.ศ. 2553

วันว่าง



























จริงๆ ไม่ว่างหรอก เพียงแต่ผู้ก่อการร้ายจูเนียร์หลับนาน เลยนั่งพิจารณาสังขาร ถ่ายรูปตัวเองจากเว็บแคม
เอามาเตือนใจว่า...วัยนั้นสำคัญนัก...เหี่ยวเฉา ร่วงโรยไปตามวันเวลานาที.................เจ้าของสังขารจะยอมรับได้แค่ไหนเท่านั้นเอง

วันจันทร์ที่ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

พี่โบมาแกล้งโตโต้













พี่โบบ่นคิดถึงโตโต้ตั้งแต่เช้าของวันที่ 28 พฤษภา วันวิสาขบูชา ออนเอ็มคุยกันก็แล้วไม่สะใจ พี่โบขับรถมาจากในเมือง หาโตโต้ แต่ดูเหมือนพี่จะมาแหย่น้อง มาแกล้งน้องเสียมากกว่า
พี่โบเป็นพี่ที่แก่กว่าน้องเกือบสองรอบ พี่โบ 22 ปี โตโต้กำลังจะ 1 ขวบ (แม่พี่โบเป็นลูกพี่ลูกน้องกับแม่โตโต้) ความอายุเยอะราวกับจะ เป็นแม่ได้ พี่โบก็เลยเลี้ยงโตโต้ได้ ป้อนข้าวก็เก่ง พาเที่ยวก็ได้ ซื้อเสื้อผ้ามาฝากก็บ่อย
พี่โบเป็นคนขับรถไปส่งแม่เมหมูคลอดโตโต้ที่โรงพยาบาล ความผูกพันของพี่น้องก็เลยลึกมากกกกก
แต่พอน้องโตพอจะถูกแกล้งได้ พี่โบก็ไม่รอรีเลย จับน้องเข้าไปอยู่ในกรง (ใช้ท่อแอสรอนประกอบ ) เอาโทรศัพท์มือถือล่อ เพราะรู้ว่าโตโต้ชอบนักโทรศัพท์นี่นะ แต่เอาไว้ห่างๆ นอกกรง แล้วก็ถ่ายรูป สงสารหลานยายจังเลย ดูหน้าเค้าเถอะ...

วันอาทิตย์ที่ 23 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

โตโต้ไปไหว้พระ





















เมื่อวันที่ 22 พ.ค.2553 คุณยาย แม่ และพี่โบพาโตโต้ไปไหว้พระธาตุลำปางหลวง ซึ่งเป็นพระธาตุของคนปีฉลู เราตื่นกันแต่เช้า แต่กว่าจะออกเดินทางก็เกือบ 7 โมง โตโต้ไม่งอแง สดชื่นตลอดทาง หลังจากไหว้พระธาตุลำปางหลวง แม่เมก็พาโตโต้ไปเยี่ยมน้า ป้า ลุง ที่ทำงานเก่าของแม่ ที่ศูนย์พัฒนาชนบทผสมผสานแม่เมาะ ลุงรงค์ น้าอ้อ ก็ผูกข้อมือรับขวัญโตโต้ ออกจากแม่เมาะพี่โบโชเฟอร์ของเรา ก็เลยแฉลบไปอีก 229 กม. ไปไหว้พระธาตุแช่แห้ง ของคนปีเถาะ พี่โบปีเถาะ ยายอุ๊ดก็ปีเถาะ (ห่างกัน 3 รอบกับพี่โบ) เราไปกินข้าวกันที่สวนอาหารเขาแก้ว เจ้าของคือคุณปรีชา และคุณจุ๋ม ภัทรวาณิช บรรยากาศดี อาหารอร่อย แต่เราก็ไม่สามารถอยู่ได้นานเพราะต้องรีบกลับเชียงใหม่ให้ทันเคอร์ฟิวส์ คือ สามทุ่ม แล้วเราก็ทำได้ตรงเวลา.....

วันศุกร์ที่ 23 เมษายน พ.ศ. 2553

โตโต้กลับเชียงใหม่














วันที่ 11 เมษายน 2553 เรา-หมายถึง คุณยายมล, ลุงโม่ และโตโต้ ออกจากบ้านแต่เช้า ประมาณ 10 โมง แม้ว่าเครื่องบินที่จะพาโตโต้และคุณยายไปเชียงใหม่ จะออกตั้ง 6 โมงเย็นก็ตาม เพราะความตั้งใจของคุณยายก็คือ จะพาโตโต้แวะดูลิงที่เขาสามมุข ไปแวะหาดบางแสน และเดินเล่นที่เซ็นทรัล ชลบุรี
โตโต้โอเคเลย ไม่งอแง มีความสุขกับการเดินทางร้อยกว่ากิโลจากบ้านถึงสุวรรณภูมิ
เราไปถึงสุวรรณภูมิเวลาประมาณสี่โมงเย็น เดินเที่ยวชมการจัดซุ้มสงกรานต์ในอาคารผู้โดยสาร ถ่ายรูปโตโต้หลายท่าเลย
เมื่อนั่งบนเครื่อง โตโต้ดูเหมือนไม่ตื่นเต้นอะไร จะแปลกๆ ก็ตรงที่ว่า มีแต่ฝรั่งเต็มเครื่อง คนไทยมีไม่กี่คน
เครื่องออกเวลา หกโมงสิบห้า มาถึงเชียงใหม่เร็วกว่ากำหนด 10 นาที ก็เลยต้องนั่งรอพี่โบพักหนึ่ง
กลับไปบ้านพบหน้าพ่อแม่ แต่โตโต้ก็ยังงอแงไม่ไปหาใครนอกจากยาย
คืนวันนี้โตโต้ก็เลยนอนกับยายอีกคืน แต่คืนวันที่ 12 เป็นต้นมา คุณยายก็หมดสิทธิ์นอนกอดโตโต้ เพราะเค้าปรับตัวเข้ากับพ่อแม่แล้ว
วันที่ 12 เมษา โตโต้ค่อยปรับตัวได้ เข้ากับพี่ป้าน้าอา ทวด(หม่อน) ได้ เราไปกินข้าวรวมญาติกันที่บ้านกงสี ในเมือง
วันที่ 13 เมษา ไปทำบุญให้บรรพบุรุษที่ล่วงลับ ที่วัดดับภัย เชียงใหม่
วันที่ 14 เมษา พาโตโต้ไปกินบาร์บีคิวพลาซ่าที่แอร์พอร์ตฯ พนักงานเซิฟช่วยเอาไปอุ้มให้เหมือนเคย เพราะโตโต้ยุ่งจริงๆ จนแทบไม่ได้กินกัน
วันที่ 15 เมษา ตกลงว่าคุณยายมลกลับชลบุรีคนเดียว โตโต้ถูกยึดไว้ แล้วพี่โบกับแม่เมจะขับรถเอามาส่งให้ตอนสิ้นเดือน
คุณยายก็เลยถือโอกาสรักษาแขนซ้ายที่ปวดจากการอุ้มโตโต้ 555
คุณหมอบอกว่า นอกจากเป็นพังผืดอักเสบแล้ว ปลอกเอ็นก็อักเสบ... ช่างมัน เดี๋ยวก็หาย
เอ้า...ดูรูปโตโต้เลย...

F9

วันศุกร์ที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2553

โตโต้...วันตรุษจีน





อาจจะช้าไปสักหน่อย เป็นเดือนเลย...
แต่โตโต้ก็ยังน่ารักเสมอ
ไหว้คุณตา พร้อมกับลุงโม่และยายมล ที่บ้านฃลบุรี

วันอาทิตย์ที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2553

ปีใหม่ของโตโต้







สองเดือนกับสิบเอ็ดวัน อายุของโตโต้ตอนที่เดินทางมาอยู่กับยายที่ชลบุรี จำได้ว่าเขาร้องไห้งอแงมากมาย อาจจะเป็นเพราะระยะทางไกล หรืออาจเป็นเพราะอากาศร้อนมากๆ แอร์รถก็ไม่ค่อยเย็น หรืออะไรก็แล้วแต่ .......... เผลอแป้บเดียวจริงๆ วันนี้โตโต้อายุได้ ห้าเดือนกับสิบเก้าวันแล้ว...ที่บ้านชลบุรี

แม่เมหมูของโตโต้ จะมาหาบ่อย ครั้งละนานๆ ปล่อยให้พ่อปูดำเฝ้าบ้านเชียงใหม่ลำพัง พ่อปูดำได้พูดคุยกับลุกบ้างผ่าน MSNหรือบางทีก็โทรศัพท์ พ่อปูดำสัญญากับโตโต้ว่าจะมากอดเค้าตอนปีใหม่... แล้วพ่อกับแม่ก็มาจริงๆ มากับยายแอ๊ด พี่โบ พี่เบียร์ มาตั้งแต่วันที่ 25 ธันวาปีที่แล้ว กลับกันวันที่ 30 เพื่อไปเค้านท์ดาวน์ที่เชียงใหม่

โตโต้พาพ่อแม่ ยายแอ๊ดกับพลพรรค ไปเที่ยวเขาชีจรรย์ (ก็ไปทุกครั้งที่พวกเชียงใหม่มา) เกาะสีชัง อีกวันไปจอมเทียน มีนั่งสังสรรค์กันที่บ้านบ้าง ..................................

พ่อกับแม่ก็บอกโตโต้ว่า อยู่กับยายเป็นคนดีนะ แล้วพ่อกับแม่จะมาหาใหม่ .... คุณยายแอบบอกตัวเองว่า...ถ้าพ่อกับแม่เขาทำงานเป็นเรื่องเป็นราว มั่นคงกันแล้ว คุณยายก็ไม่กักตัวโตโต้ไว้ละ...สงสารพ่อกับแม่โตโต้...

มีรูปมาฝากอีกแล้วค่ะ