จดหมายถึงคุณตา ฉบับที่ 9

พ่อ ที่คิดถึง

มาตามสัญญาแล้ว และมีข่าวที่พ่อต้องภาคภูมิใจมาบอกด้วย...

เมื่อวานนี้ตอนเย็น โม่กลับจากทำงานมาถึงบอกแม่ว่า เย็นนี้เพื่อนจะมากินข้าวที่บ้าน (ก็หมายถึงกินเบียร์น่ะแหละ) เพื่อฉลองตำแหน่งให้ลูก ลูกคนโตพ่อได้เลื่อนเป็น Supervisor แล้ว (ไม่ใช่ซุปหน่อไม้นะ) แม้ค่าตำแหน่งจะได้ไม่กี่พัน แต่แม่ก็ชมและให้กำลังใจลูกว่า ลูกทำดีแล้ว และโชคดีกว่าคนอีกหลายคน ณ ชั่วโมงนี้ไม่ถูกปลดออกก็ดีถมเถ นี่ซ้ำได้เลื่อนตำแหน่งอีก ก็ถือว่าเยี่ยมแล้ว (แม่พูดเข้าท่าป่าว?)

น้องเม ออนเอ็มคุยกับแม่เรื่องงานร้อยวันพ่อ ว่าจะทำกับข้าวอะไรบ้าง แม่ก็เลยสรุปว่า ... พ่อชอบกินลาบ แกงอ่อม ส้มตำ ไก่ย่าง ลาบนี่ คนที่ทำถูกปากพ่อ นอกจากตัวพ่อเอง ก็ต้องเป็นลุงหมาน แต่ลุงหมานก็หมดสภาพ คงทำได้แต่นั่งยิ้มเป็นกำลังใจเท่านั้น พ่ออย่าทำหน้างงสิ ลุงหมานคู่เขยพ่อไง..เขยใหญ่น่ะ

แม่นึกถึงลุงหวัดเพื่อนซี้พ่อ ที่ทำลาบอร่อย และพ่อก็เคยทานฝีมือลาบลุงหวัดมาแล้ว ยิ่งป้านวลขวัญใจ ลุงหวัดเป็นประธานกลุ่มแม่บ้าน โอ้ย..อะไรมันจะลงตัวขนาดนั้น ก็เลยให้น้องเมติดต่อแล้ว กำลังคำนวณว่าจะเชิญแขกกี่คน ทำลาบกี่โล แกงอ่อมไก่กี่ตัว

เถาวัลย์ เพื่อนแม่จะทำลาบหมูสุกมาช่วย ส่วน ลาบหมูดิบ กับแกงอ่อมไก่ ให้ป้านวลกับลุงหวัดทำ ส้มตำ กับปีกไก่ย่าง จะขอน้องวิกับน้องเนยทำให้ (น้องวิคือเพื่อนบ้านแสนดี น้องเนยเป็นคนเชียงแสนแต่งงานกับ Ivo Wisner ชาวเยอรมันมาซื้อบ้านอยู่ใกล้ๆกัน อายุอ่อนกว่าลูกคนโตเรา 1 ปี เป็นเด็กดี น่ารัก แม่ยังไม่ได้ติดต่อ วันนี้หลังจากไปทำบุญให้ตา-ยาย-พ่อแล้วจะจัดการ) ข้าวจะนึ่งเอง เพราะมีข้าวสารเยอะแยะที่พ่อปูส่งมาจากหนองคาย กินไม่ทันกลัวมอดขึ้น น้องเมก็เลยตักแจกไปบ้าง

วันนี้ที่ต้องทำบุญถึงหลายคน เพราะวันที่ 2 เมษายน ครบ 12 ปีที่ตานิดจากลูกๆหลานๆไป แต่ต้องให้ยายสุดใจด้วย เพราะจะได้มานั่งล้อมวงกินข้าวด้วยกัน 3 คน (พ่อ-แม่ และลูกเขยไง)

แม่จะไปวัดก่อนนะพ่อ ว่างๆ หรือคิดถึง หรือมีเรื่องเม้าท์ จะเขียนมาใหม่จ๊ะ

รัก

แม่

จดหมายถึงคุณตา ฉบับที่ 8

พ่อ ที่รัก,

พ่อคงโล่งอก หลับสบาย ไม่หนวกหูบรรดาญาติโกโหติกาของแม่อีกละคืนนี้ เพราะพวกเขาออกเดินทางตั้งแต่เช้า ล้อหมุนเมื่อ 08.19 น. (31/3/2552) พอพวกลับตา แม่ก็เริ่มทำรังหนูให้กลับมาเป็นบ้านอีกครั้งหนึ่ง แต่...ในความอึกทึกครึกโครม ในความรกรุงรังนี้ มันซ่อนความสุข ความบรรเทิงใจอยู่ไม่น้อย แม่ไม่เหงา เพราะพาพวกเขาไปเที่ยวโน่นนี่ ก็ได้เปลี่ยนบรรยากาศแต่โม่ค่อนข้างซีเรียส เพราะไม่ค่อยคุ้นชินกับคนเยอะๆ ในสภาพนี้ (หมายถึงสภาพ เสื้อทางกางเกงทางถุงเท้าอยู่หน้าข้าง อยู่หลังข้าง พื้นบ้านเหนียว...)

แต่ตอนนี้แม่ก็อยู่คนเดียวอีกละ ก็ดีเหมือนกันได้มีเวลาคิดนั่นเขียนนี่

เมื่อวานน้องเมออนเอ็มมาคุยกะแม่ รายงานว่า ปีนี้ มะม่วงออกลูกเต็มเลย กระท้อนไม่ออก (อาจไม่ใช่ฤดูมัน) มะไฟล้นต้นเลยเหมือนทุกปี ส้มโอติดดอกแล้วร่วงเกือบหมด ชมพู่,มัลเบอรี่,มะพร้าวไม่พูดถึงเลย สงสัยไม่ได้เดินเข้าไปในสวน

ปูเอาเสาปูนที่บ่อกบ ไปทำโรงปลูกผักในที่ดินของน้าจิ๋ว (ขออนุญาตน้าจิ๋วแล้ว) วันที่ 5 เมษานี้ น้าจิ๋วจะมากินข้าวที่บ้านแม่ริม

พ่อ น้องเมแกะประตูห้องกลาง(ห้องนอนม่อน) ออกเพราะมันถูกปลวกกิน กลับไปทำบุญ 100 วันพ่อ ค่อยซื้อมาติดใหม่ ตกลงบ้านเราว่างตั้ง 3 ห้องแน่ะ น่าให้คนเช่านะ ห้องละพันห้า ก็น่าจะดี (ล้อเล่นน่า)

บ้านเราที่ชลฯตอนนี้ร้อนมาก ร้อนแบบแสบผิวหนังเลย บทฝนจะตกก็ตกลงมาหน้าตาเฉย พอฝนหยุด แดดก็เปรี้ยงๆ อีก หน้าตาแม่ตอนนี้...ถ้าพ่อยังอยู่ต้องเรียกว่า "ขวานฟ้าหน้าดำ" แน่ๆเลย

ลืมขออนุญาตพ่อ เป็นเรื่องค่อนข้างสำคัญ(สำหรับพ่อ) คือเรื่องต้นไม้ที่พ่อเอามาปลูกในบ้าน ตอนนี้โม่ได้ยกให้เพื่อนบ้านไป 3 ต้นแล้ว และแม่ก็เห็นด้วย เพราะมันเป็นต้นไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ หากโตเต็มที่ ก็จะเบียดกำแพงรั้ว และสูงบดบังทัศนียภาพ ก็เลยเอาต้นชมพู่ทับทิมจันทน์ ให้ "นิ"บ้านติดกันซ้ายมือ เอาต้นมะม่วงน้ำดอกไม้ และต้นขนุนให้แม่น้องส้มโอ อยู่หลังแรกมุมสี่แยกซอย 2 ฝั่งหลังคาแดง...

พรุ่งนี้หรือมะรืนนี้จะเขียนมาใหม่นะจ๊ะ ไปก่อนละ บาย...

แม่

ไปพัทยาบีชแอนด์รีสอร์ท และไปไหว้พระ

วันอาทิตย์ (29/3/2552)เป็นวันหยุดที่มีความสุขอีกวัน เพราะญาติพี่น้องหลานเหลนที่มา มีโปรแกรมไปเล่นของเล่นกันที่ พัทยาบีชแอนด์รีสอร์ท แต่อยู่กันแป้บเดียวเอง ร้อนมาก กินข้าวกลางวันเสร็จ (อาหารอร่อย) ก็พากันไปไหว้เจ้าแม่กวนอิม บ้างก็เสี่ยงเซียมซี บ้างก็โพสต์ท่าถ่ายรูปเป็นที่สนุกสนาน

คิดถึงพ่อจัง... ถ้าพ่อยังอยู่ไปด้วยกันก้คงจะสนุกว่านี้

ลงจากวัด ก็ไปเดินกินแอร์เย็นๆ ที่เซ็นทรัลพัทยาบีช เย็นมาก หายร้อนเลย..ไม่อยากกลับออกไปเลย...

หลังจากนั้นเราก็มากินส้มตำอร่อยมากกกก ที่ร้านเจ๊มาลี อาหารรสแซ่บจริงๆ โดยเฉพาะ ส้มตำ กะเนื้อย่าง

ยังไม่หนำใจ ซื้อเบียร์มานั่งต่อกันที่บ้านอีก 6 ขวด...