ถึงลูกของแม่
ตอนนี้เป็นช่วงที่ครอบครัวของเราขัดสน แต่ก็ไม่ถึงกับลำบากมาก (แค่พ่อไม่มีเงินซื้อนมให้แม่กินเท่านั้นเอง) ก็เดือนนี้พ่อของหนูทำงานได้ไม่กี่วันเอง เพราะเป็นวันหยุดเทศกาลสงกรานต์หลายวัน และต้องหยุดเพื่อช่วยงานทำบุญร้อยวันคุณตา พ่อของหนูทำงานเกี่ยวกับประปา ซึ่งมันทำให้พ่อหนูเหนื่อยมาก ทุกวันเสื้อผ้าจะต้องมอมแมม หน้าตาเนื้อตัวมีแต่เหงื่อ แต่พ่อก็ต้องทำ ยิ่งช่วงนี้ต้องขยันมากขึ้น เพราะแม่ไม่ได้ทำงาน และไหนจะต้องเตรียมพร้อมสำหรับลูกที่กำลังจะเกิดในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า พ่อกับแม่ไม่รู้ว่าจะมีอะไรให้ลูกได้มากแค่ไหน
ทำใจหน่อยหนูอาจจะไม่ได้ใช้ของดีๆ สวยๆ เหมือนเด็กคนอื่น แล้วหนูคงจะเหงาหน่อยเพราะแม่คิดว่าจะมีลูกแค่คนเดียว แต่เชื่อได้ว่าความรักที่พ่อกับแม่ให้หนูนั้นจะมากพอและไม่ทำให้รู้สึกขาดแคลน
นับดูแล้วก็เหลืออีกไม่กี่สัปดาห์ ที่เราจะได้พบกัน
หนูจะเกิดเดือนกรกฎาคม หน้าฝนพอดี แม่ยังไม่รู้จะให้ชื่อหนูว่าอะไร รอให้เห็นหน้าก่อนถึงจะนึกชื่อออก และพอถึงตอนนั้นแม่ก็คงไม่เหงาเหมือนตอนนี้ เพราะพ่อของหนูไปทำงานยังไม่กลับถึงบ้านเลย แม่ได้แต่รอและพยายามทำตัวให้มีปัญหาน้อยที่สุด เพราะเท่าที่พ่อของหนูต้องแบกรับภาระอยู่ในตอนนี้ก็มากเหลือเกินแล้ว แม่อยากช่วยพ่อทำงานหาเงิน แต่มันก็ติดอยู่ที่ว่าแม่กำลังตั้งครรภ์ ไม่มีบริษัทไหนอยากรับแม่เข้าทำงาน เพราะกลัวว่าแม่จะทำงานได้ไม่เต็มที่ แต่เขาบริษัทพวกนั้นเขาคงลืมนึกไปว่าคนท้องก็ยังต้องกินต้องใช้ เหมือนกัน................
คุณยายมลแอบอ่านของลูกสาว...เรียกน้ำตาคุณยายได้หลายหยด ก็เลยเอามาลงไว้เตือนใจคนเป็นแม่ ว่าทิ้งลูกสาวได้ลงคอ
แต่..ตอนนี้ก็มาดูแลลูกและหลานที่กำลังจะเกิดมาดูโลกอีกไม่กี่ชั่วโมงนี้
บทความ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น